Prolotherapie is een infiltratie (injectie) techniek waarbij gebruik wordt gemaakt van hoge concentratie glucose vermengd met een kortwerkend locaal anestheticum. De bedoeling is een prikkeling van het weefsel en zo het verbeteren van de bloedtoevoer naar het pijnlijke gebied. Eindresultaat zou dan moeten zijn een versnelling van een herstelreactie op te wekken, hetgeen naar een sneller herstel (lees pijnvermindering) zou moeten leiden.
Ligamenten en pezen hebben een beperkte bloedvoorziening met als gevolg een van nature uit verminderde genezingscapaciteit. Dit kan leiden tot het versneld optreden van chronische blessures en langdurige moeilijk te behandelen pijn. Het injecteren van hoge concentraties glucose kan hierin een oplossing bieden.

In tegenstelling tot het toedienen van corticosteroïden leidt herhaalde injecties van deze oplossing niet tot mogelijke bijwerkingen of complicaties zoals botontkalking, hormonale beïnvloeding, vetverandering, kraakbeenbeschadiging in een gewricht of spierpijnen. Binnen de sportgeneeskunde wordt prolotherapie bijvoorbeeld toegepast bij peesletsels (achillespees) door het ontbreken van complicaties/bijwerkingen op de lange termijn.

Het blijkt een effectieve behandeling te kunnen zijn bij rugklachten, pijn rond het SI-gewricht, Osgood-Schlatter, achillespeesklachten en springschenen (shin-splints). De injectieplaats kan enkele dagen iets gevoelig zijn. Voor een optimaal resultaat zijn meestal 1-4 behandelingen nodig.